Machu Picchu

Thuis hadden Jim en ik de tour al geboekt en eindelijk was de tijd daar dat we in Cusco waren en zouden beginnen aan de laatste 'hoogtepunt' van de trip.

We vertrokken om 5.40 vanuit ons hostel om met de groep te ontbijten en dan te reizen naar de plek waar we downhill 60 km gingen mountainbiken. Voor jullie info, we hebben niet de originele inca trail gedaan, maar de jungle trail. Niet 5 dagen wandelen, maar 2 en iets meer activiteiten zoals mountainbiken en raften.
Downhill ging natuurlijk erg snel en we hadden gelijk onze lunch.. Ik was alleen niet heel handig met de kleine rivieren en kwam zeiknat beneden aan. Want waar iedereen stapvoets ging, sjeesde ik er voorbij en hield alleen het opspattende water mij iets tegen.
Maar het uitzicht was super! We begonnen hoog bij een gletsjer en onderweg vlogen we langs paardjes die lekker aan het eten waren van idyllische stukjes gras waar een my little pony jaloers op zou zijn.

Eenmaal beneden gingen we lunchen en hadden Jim en ik ons opgegeven voor raften. Ik vond het zelf ietsjes tegenvallen. Maar het was erg leuk om te doen, al vond ik het eerder een beetje rustig op een stroomversnelling af roeien (het was iets te rustig).

Toen het al donker begon te worden, moesten we nog een uurtje een helling beklimmen om bij onze home stay te komen. En begon de wandeltocht van 2 dagen en een beetje.
De vrouw van het huis liep met al ons eten rustig omhoog (in mijn tempo, al had ik geen 20 kg aardappelen op mijn rug) en we kwamen al snel het eerste huisje tegen. Dit was niet de eindbestemming, jammer. Wel zat er een tiener verveeld op een bankje met zijn mp3 te spelen en er naast een aapje die waarschijnlijk iets van eten kwam stelen.
Na een echt uur de heuvel op te hebben gelopen waren we bij de home stay. In een huis onderweg kwam er al cavia gepiep uit de keuken en blijkbaar is het normaal om deze kleine knaagdieren in je keuken te hebben (en te eten op speciale dagen). Alle restjes van groente word in een grote kom onder het aanrecht gestopt en ook in onze home stay waren er minimaal 10 van deze kleine beestjes ervan aan het smullen!

 

We kregen allerlei info over hoe men hier leeft en wat ze verbouwen en rond half 9 lagen we allemaal op een oor om rond half 8 weer op te staan voor ontbijt en dag 2.

Vandaag gaan we een kilometer van een oude inca trail lopen en voor de rest 14 andere km verbranden onder onze schoenen. Het stukje inca trail was dood eng. Super smal en ik heb heerlijk met de heuvel lopen knuffelen om überhaupt ergens te komen. Dood eng!

Daarna werd de weg breeder en kon ik wat meer genieten! Ons groepje liep zo snel dat we een uur te vroeg aankwamen voor lunch en heerlijk mochten hangen in een hangmat. Daarna liepen we door een kloof verder om te eindigen in een hot spring 3 km voordat we in Santa Theresa waren, waar we zouden overnachten. Heerlijk je botten rusten in warm water.. Ik heb vervelender dingen gedaan (zoals de colca canyon).

Tijdens het eten werd er Pisco Sour gedronken, een heerlijk locaal drankje met pisco (lijkt op grappa, maar gemist met iets wat lijkt op bitter lemon en veel suiker). En aangezien we weer niet super vroeg op hoefde gingen we naar de locale bar, alleen wou niemand dansen...

De derde dag stond er ziplinen op het programma en bleef ik op de grond om foto's te maken (deel van de groep wou voetbal kijken en gingen naar een pub waar we elkaar zouden tegenkomen 2u later). Voor mij hoefde dat ziplinen niet, ik ben niet zo'n held met hoogtes. Maar Jim leek het erg gaaf.

Al kwam hij wel wat wit rond zijn neusje weer terug ;)

Toen nog een 12km wandelen, tot we rond km 6 door onze gids werden gevraagd naar het puntje van de berg te kijken. Dit was namelijk berg Machu Picchu (oude berg) en zagen een klein huisje uitsteken. We zijn er bijna!! Al moesten we nog wel naar het toeristische plaatsje Aguas Calientes wat als base voor MP geld.  Maar dit was vlak en weer redelijk binnen de tijd kwamen we aan.

 

Machu Picchu is gewoon onbeschrijvelijk. Je loopt er met ongeveer 5000 anderen rond. Maar op sommige tijden lijkt het net of je er alleen loopt, tussen de huisjes die minimaal 600 jaar geleden waren bewoond. Ze weten niet veel van Machu Picchu, omdat ze denken dat de mannen gingen vechten tegen de spanjaarden en de toegangswegen waren versperd om deze stad nooit te vinden. Dus alles wat je leest is een speculatie. Maar het is gewoon een mooie plek!

 

 

We moesten om 4.40 klaar staan in de ochtend om op tijd te zijn voor de ingang van Machu Picchu. En toen we na 7u rond lopen er eigenlijk wel klaar mee waren, zijn we naar beneden gelopen en hebben Jim en ik een pizza gegeten. Dit was onze heerlijke besteding van koningsdag!