zondag 29 maart 2015

Esteros de Ibera!!!

Nadat ik weer 3u in over een zand weg heb gereden en als eerste een Rhey zag tussen de bomen. Dit al na 10 minuten. Kon ik mijn ogen niet van de zijkant van de weg houden. Wat kom ik nog meer tegen in dit Walhalla van dieren.

Na een half uur.
Was dat er eentje?! Is het echt zo?! Was dat een Capibara? Maar het busje ging te snel. Nou, misschien..
Toen nog een vaag op een grote cavia lijkend iets, of was het een steen?! Hmmmm...

Na anderhalf uur: Jaaaaa!! Een grote dikke vette CAPIBARA!! Sweet!! En eentje met kleintjes en ineens waren ze overal. Maar ik zat in een bewegende bus dus foto's maken had geen zin.

Toen reden we langs een roze lepelaar die op het hek zat te chillen. Daarna de Zuidelijke ooievaar, een groep ibissen, en vele vele andere vogels die ik nog niet op de foto heb gezet. IK WIL UITSTAPPEN!!! Maar dat kon niet, we waren nog niet eens in de buurt van het dorpje.
Ineens weer een Capi, oh, nee, dat was een wild zwijn. STOER!! En nog een hert. Mijn herinnering aan het niet kunnen verkrijgen van geld was ineens weg. Want er zijn hier dieren die ik van dichtbij kan gaan bekijken!

Toen ik bij mijn hostel aankwam, werd ik begroet in het engels, terwijl er niemand engels zou spreken. Ok.. Maar fijn voor mij. Ze vertelde me allerlei dingen over wat ik kon doen in de buurt en dat zij een soort stage deed bij het hostel. Leuk!

Het park zou om 7u dicht gaan, dus ik pakte snel mijn spullen en ging op pad. Ik moest maar 3 km wandelen naar de ingang. Eitje. En direct zag ik al Capibaras, ze waren eigenlijk niet eens zo schuw. En eigenlijk van dichtbij vallen ze een beetje tegen. Hmmm.. Jammer.. Zijn gewoon grote cavias.. Ik heb nog steeds 100 foto's gemaakt van dezelfde beesten, maar had iets anders verwacht. De andere wilde dieren kan je het beste zien in de nacht of vroeg in de ochtend dus ik had niet verwacht meer te zien. Dus ik ging vogels kijken.
Ik kwam een Engels/Argentijns koppel tegen en we hebben nog wat door het park gelopen tot we het einde tegen kwamen en terug moesten (het was ook bijna sluitingstijd van het park). En ik zou de dag erna weer terug komen om meer beestjes te bekijken.

Ik kwam ook heel even terug.. Voor een uurtje, om de film in het visitor centre te bekijken en snel door de regen te rennen op zoek naar beestjes die ik niet had gevonden. Toen weer terug in de auto omdat de mannen die ook in het hostel verbleven weer terug gingen omdat het regende :( Op zich was het niet zo erg, ik voel me al een paar dagen niet helemaal super en bleef maar door gaan. En ook Duracell gaat een keertje leeg. Dus filmpje aan en lekker met de mensen van het hostel kletsen (zover ik kan kletsen, het is erg frustrerend als jij alleen basic kan spreken maar groot deel van een conversatie wel kan verstaan...)

Maar het bleef maar regenen en tegen de avond had ik het wel gehad met de slechte internet connectie en verveelde ik mij te pletter en hoopte ik erop dat het droog werd.

De dag erna was het eindelijk droog. De straten stonden nog vol met water en de zon scheen achter de wolken, maar om 7u ging ik weer het park in (in de ochtend, ja soms sta ik zo vroeg uit mezelf op, het moet alleen een hele goede reden hebben). Bij de ingang werd ik al begroet door een Capibara en ik liep het linker pad op. Jammer genoeg was die het enige dier wat ik die ochtend heb gezien en ging ik na 2u wandelen een beetje teleurgesteld terug naar het hostel.

Na de lunch zou ik een boottour doen. Ik had me erop ingesteld dat dit super lame zou zijn omdat de argentijnen een andere entertainmentgehalte hebben dan ik. Zij vinden een krokodil al helemaal het einde. Ik wil alles zien! En na 10 krokodillen heb ik het wel gehad met het maken van selfie bij een krokodil. Plus ze houden geen afstand, nu zijn de kaaimannen erg klein dus ze doen je niets.
Maar ik wou liever de vreemde vogels zien die ze hier hadden. Achteraf vond ik de tour erg leuk. Natuurlijk stopte we bij elke kaaiman. Maar ik had meer dieren gezien en had dat niet verwacht.

Na de boot ging ik weer terug naar de wandelpaden in het park en vond ik een wandeltour die omhoog keken in de bomen. Toen ze weg gingen, keek ik op dezelfde plek en zag ik 3 brulapen die lagen te snoezen in de boom! En toen ik verder liep stond er ineens een groot hert naast het pad! En ineens waren er allemaal kleine felgekleurde vogels. This must be my Lucky day! Haha..

Ik was van plan terug te gaan naar het hostel toen ik bij de ingang van de info centrum een katachtige zag. Versteend blijf ik staan kijken, maar het poezebeest keek mij aan het gaapte. Oh.. Zo eng ben ik dus niet. Dus ik ging dichtebij staan om haar beter te bekijken. Geirriteerd door mijn gedrag ging de madame zich wassen en liep daarna langzaam weg. Niet rennend, maar langzaam. Toen ik weer bij de apen ging kijken kwam ze achter mij aan en ging ze al spinnend naast mij zitten. Uhh poes, moet jij niet wild zijn en bang voor mij zijn?
Nope.. Dit poezebeest was gevonden als kitten en grootgebracht door het info centrum. Verklaard... Voor de nachttour gooien ze haar naar buiten zodat de mensen in ieder geval haar zien en tevreden zijn. Ik was nu ook erg tevreden dat ik de nachttour niet had gedaan. haha!

Om 5u in de ochtend ging ik weer terug naar Mercedes waar ik 3u later aankwam door de regen van de afgelopen dagen. Wat helemaal niet erg was omdat mijn bus pas om 15u verder zou gaan. En werd ik nog even geripped door de meneer waar ik mijn ticket kocht. Ik moest even 10 euro meer betalen. Gelukkig vertrouwde ik dit niet en vroeg later aan zijn collega hoeveel de tickets was en ze zei 6 euro ipv 16. Grom!! Hoe komt het dan dat ik meer betaald heb? Dus ze belde haar collega en die zei dat hij een fout had gemaakt en kreeg ik mijn geld terug.. Stelletje achterbakse mensen!! Tssk! Wat een stom einde aan een geweldige tijd!






vrijdag 27 maart 2015

Musica

Mensen houden hier van muziek en vinden ook dat ze dit luid met iedereen moeten delen. Terwijl met onze ogen rollen als er een jongeman of dame met hun IPhone hard muziek draaien, doet hier bijna iedereen dat met hun telefoon. Muziek moet hard, ook in de auto, maakt niet uit hoe vreselijk de andere mensen het vinden.

Ik ben zelf nu zover dat ik het liedje van Enrique Iglesias leuk vind... Maar dit liedje is momenteel mijn favoriet! Luis Fonsi!!



En gisteren heb ik nog wat salsa gedanst en zelfs de honden van het hostel kunnen dansen.. Jammer genoeg is er geen foto van.

En nog even Bailando van Enrique.. Ik vind de clip vooral erg mooi.. Weet je nog die K-pop Jorine, nou deze kan er ook wat van

donderdag 26 maart 2015

Cordoba


Cordoba is een geweldige stad. Er zitten wel liefst 7 universiteiten! Dus er is altijd wel iets te doen!

Op vrijdag gingen we naar een sing and song writer! Het was in een klein barretje in Guernes het was erg gezellig. Maar optredens beginnen pas om 11u avonds ipv 8u in Nederland. Dus dat is even wat anders. Ik viel jammer genoeg rond 2u bijna in slaap

Op zaterdagavond naar een openlucht optreden en daarna naar een benefiet studentenfeestje voor educatie voor arme kinderen (als ze maar een reden hebben om te drinken en dan bedoel ik niet de kinderen). Was ook erg gezellig. Er was een band met hipster muziek die ik niet snapte en erna kwamen er ineens over trompetten en andere blaas instrumenten vandaan en toen werd het pas leuk.

Ook was het snel bekend dat er een nederlander er was en werd ik begroet met Hola Holanda! En ging ook mijn spaans engels ineens stukken vooruit, of kwam dat omdat de personen met wie ik sprak gewoon engels konden en ik nog steeds geen spaans.

De binnenstad van Cordoba is erg mooi. Koloniale gebouwen die nog goed onderhouden zijn, dat is hier niet overal. Bij het oude politiebureau zie ik allemaal foto's van verdwenen mensen uit de dictatuur. Er zijn veel schattige kerkjes en het is gewoon een lief schattig stadje!

Vanuit Cordoba kan je de trein nemen naar Rosario en het kost je maar 3 euro! Helaas staat er wel bij dat het snel uitverkoopt en was ik te laat. Nadat ik het treinstation had gevonden en iemand die kaartjes verkocht kon spreken, waren alle zittingen tot 8 april al besproken.. Had ik toch moeten bellen om te reserveren, helaas.. (ik durfde dat niet, mijn spaans is nog steeds niet heel goed en zonder handgebaren snappen mensen mij echt niet) Dus ik ga niet naar Rosario, want het is te omslachtig om vanuit daar naar Estardos de Ibera te gaan. In plaats daarvan ga ik via Corrientes naar Mercedes om mijn eind bestemming Colonia Carlos Pelligrini.

Dus ik wou met de trein, maar het werd de veel duurdere bus. Wel jammer.. Want ineens is het 10x zo duur (ook betrouwbaarder, maar daar hebben we het niet over). Elke keer worden de busreizen langer.. Eerst 6u, daarna 8u en het loopt maar op. Nu had ik 14u gebust met daarna een overstap en weer 4u in de bus. Poeh.. Ik was het toen wel zat! Maar ik was aangekomen in het schattige dorpje Mercedes (Corrientes).

Hier zijn ze erg fan van Gauchito Gil en op woensdag ochtend zie ik overal mannen lopen met hun traditionele kleding aan. Erg mooi! Gauchito Gil was voor de Argentijnen een soort Robin Hood. Klik op de link voor meer info ;)

Alleen in Mercedes heb ik een klein probleempje. Mijn geld raakt op. Ik ga naar een natuur gebied zonder pinautomaat en de automaten hier willen mijn pas niet accepteren. Snert! Eerst dacht ik dat het lag aan de feestdag die er was en de automaten leeg waren. Maar nadat ik gepraat had met een bankmedewerker kwam ik erachter dat niet alle automaten de chip in de pas leuk vinden en dat zijn dus alle automaten in dit dorp. Auch... Probleem.. Ik wil namelijk in het natuurpark tours doen! En zoveel mogelijk dieren zien! En geld gaat hier heel snel op.

Ik ben nu in het park en kan hopelijk het kleine pin apparaatje gebruiken die het hotel hier heeft. Hopelijk.. Als ze signaal hebben.. Verder regent het pijpenstelen en komen de kaaimannen ons voordrijven, dus er gaan geen tours en hou ik geld over. Gelukkig is mijn bus terug al betaald en hoef ik alleen maar eten te kopen en mijn hostel te betalen (en als de regen ophoud de tours).

Ik wil foto's plaatsen, maar het lukt niet omdat het internet te langzaam is.

24 maart 1976

Ik ben in Cordoba en omdat het een lang weekend..

Sofie en ik gingen redelijk laat op stap naar La Perla, wat vroeger als concentratiekamp en militaire basis is gebruikt. Het werd een kamp rond 24 maart 1976 en een militaire basis vanaf 1984 tot 2007, toen werd het overgenomen door historische organisaties en werd het een museum.

Het is erg om te lezen wat er allemaal gebeurt is in Argentinië tussen 1976 en 1983. Mocht je alles willen lezen hier is de wiki pagina. Maar het is nog erger als ze er een gezicht aangeven. In het info centrum hangen veel foto's van de mensen die zijn 'verdwenen'

De dag voordat we er heen gingen was er op de nieuws dat 3 mensen die verdwenen waren in Cordoba geïdentificeerd waren met DNA wat was gevonden in de martelkamers en dat vonden ze een groot succes. Verder hebben ze al veel lichamen gevonden door het hele land, door de dodemans vluchten in die tijd. Het is gewoon heftig om te allemaal te zien en allemaal te lezen.

De vrouw achter de balie wist dat ik nederlandse was en meestal krijg ik daar een positieve reactie op. Ow Maxima is jullie koningin! Wat een mooie vrouw is het. Of het gaat over voetbal. Maar deze mevrouw wou een discussie over een onderwerp die ik niet echt kende. Over Maxima der vader, de nog niet veroordeelde man die mee heeft gewerkt in de dictatuur. Nadat je alles gezien hebt in het kamp en dan nog een discussie moet houden, is nog heftiger.

Elke dag waren er protesten en nadat het regime was verworpen kwamen er vrouwen met witte hoofddoeken nog steeds elke week protesteren. Het waren moeders en echtgenotes die een geliefde waren kwijt geraakt. Dit protesteren gebeurt nog steeds, maar in kleine maten. Toen een paar jaar geleden de eerste persoon veroordeeld werd stonden die vrouwen ook in de rechtszaal met hun witte hoofddoek en is het een symbool geworden.

Sofie en ik hebben de rest van de busreis terug stil zwijgend alles laten in werken.

 

vrijdag 20 maart 2015

On the road again!!


De tijd op de finca vloog voorbij. Het voelde als 3 dagen in plaats van 14. Heerlijk was het, hard werken en met de beestjes knuffelen. Dat laatste mis ik nu het meest.

We werden op het bus station afgezet en we kochten een ticket naar Mendoza. Overal zijn er in deze regio bodega's waar je wijn proeverijen kan doen. En ik had mezelf beloofd om de dag erna naar een dorpje net buiten Mendoza te gaan om een tourtje te doen.

Maar eerst Mendoza ontdekken. Ik had een super lieve CS host, die hopelijk in Juli naar Nederland komt, we hebben gepraat over wat ze het beste kon doen om haar reis een beetje structuur te geven en met welke bussen/vliegtuigmaatschappijen ze zou moeten vliegen. Daarna zijn we lekker de stad in gegaan en het was erg warm. In Mendoza hebben ze een gigantisch groot park waar het aanzienlijk koeler was en heeft ze mij haar hoogtepunten van de stad laten zien die onderweg er waren. Ik merkte aan mezelf dat ik het vooral een drukte vond en daardoor niet veel foto's had gemaakt van allerlei mooie dingen die je thuis niet hebt. Er waren ook zoveel mensen!

De dag erna had ik mijn wijntour dagje. Eerst wou ik wat spulletje naar huis sturen, maar nadat ik erachter kwam dat het mij 50 euro zou kosten, sleep ik de 1 kg aan spullen gewoon weer mee rond. Wat is nou 1 kg op 17... Ik hoop alleen niet dat het breekt, zou zonde zijn van onze nieuwe Starbucks mokken. Gelukkig had ik niet 3u in de rij gestaan in het postkantoor, omdat ik even voordrong om iets te vragen en ik gelijk verder geholpen werd en toch weer af zag van het versturen.

Maipu is een kleine dorpje, je gaat er per collectivo of per tram naartoe en je kan het zelf zo bont maken als je zelf wilt (zo ver de siësta het toe laat..). Ik kwam er om 1u aan en ging naar Bodega Lopez, hier moest je een reservering voor hebben. Ai.. Die had ik niet. Dus met mijn kaart in de hand ging ik lekker in de schaduw bekijken wat de eerst volgende zou zijn. Toen ik werd aangesproken in gebroken Spaans (ik kan al accenten herkennen, al spreek ik het zelf bijna niet. Maar Amerikanen spreken echt lelijk Spaans, de Grrrrrazzzzziiiiias ik echt te lelijk,, Duitsers spreken Spaans met een Duits accent en verder klinkt het frans spaans ook redelijk frans voor mij..). Dit was een koppel uit nieuw zeeland op zoek naar de fietsverhuur. Ik had zelf ook in mijn bedacht om een fiets te huren. Alleen viel mij de kosten voor het huren tegen en zij gingen het manana doen. Mijn host had gezegd dat alles ook goed kon per bus, dus ik op zoek naar de goede bus.

Dat was nog redelijk lastig. Toen ik dacht de goede halte had, zei de buschauffeur dat ik moest instappen en hij bracht mij gratis naar de goede halte (lief he!). Eindelijk kwam ik aan bij een bodega die open was, moest er vanaf de bushalte nog wel een km voor lopen, we kunnen niet alles hebben. Er zou gelijk een engelse tour beginnen, maar na de wijn proeverijen in Oregon en alle tours die ik al had gedaan, lieten ze mij alleen los. Ze hadden een schattig museum met allerlei ouderwetse dingen om wijn te maken en mooie tonnen waar de wijn in rijpte. Omdat ik ook al 6 km had gewandeld die dag mocht ik toch zeker wel 1 wijntje. Dat werden er twee, omdat de wijn die ik wou niet koud stond (zelfs rode wijn staat hier koud, maar ik wou een speciale Tramani en kreeg ik mijn tweede glas van het huis om een andere witte wijn te proeven. Ondertussen tikte de tijd door en de meeste bodega's sluiten om 6u (zij doen niet allemaal aan siësta). Wel had ik vriendjes gemaakt met een Amerikaans stel die per auto reisde en ik kreeg een lift van ze naar een andere bodega. Die dicht was. Ze hadden niets meer en het was blijkbaar een goede zomer voor ze geweest. Het stel was het nu zat, ze hadden nog geen lunch op en waren compleet verdwaald, ze vroegen of ik mee wou rijden naar Mendoza en ik dacht alleen dat ik nog 4 km moest lopen naar de tram of moeilijk moest zoeken naar de bushalte, dus ik accepteerde hun aanbod.

Ik zou best langer in Mendoza kunnen blijven hangen, maar ik had het op mijn heupen gekregen om naar San Augustin de Valle Fertil te gaan. Dit dorpje ligt in de bergen voor bij San Juan (dat is 7u bussen met overstap). Bij aankomst was het een stoffig dorpje, met overal dino's!!! Grote replica's, kleine replica's, schilderijen op de muren, plastic versies.. DINO's!!!! YEAH!! Dit was waarom ik de 7u extra had gemaakt! Ik ga een tour doen naar het nationale park in de buurt waar ze opgravingen doen en wat de Vallei van de Maan word genoemd. Alleen stond er wel in de brochure, het kan dat er door regen stukken weg, zijn weg gespoeld en er delen van het park dichtzijn.

Natuurlijk had het geregend. Maar dat drukte mijn pret niet. Nadat ik een stukje varen had gezien in een steen en de super mooie landschappen had bekeken. Guanaco's die weer in overvloed waren en onze gids die niet snapte dat ik telkens guanacooooo uitschreeuwde en al helemaal niet snapte waarom de twee oude vrouwtjes uit Buenos Aires met mij meededen na elke andere guanaco die ik zag (score!! Add here a pic of the young boy from 9gag). Ik had de guanaco's niet zo noordelijk verwacht. Over een km van 900 kom ik echte llama's tegen en mogelijk vicuna's. Het kleinere broertje van de guanaco en de iets grotere broer van de alpaca, die we ook mogelijk tegenkomen in Peru, LLAMA HEAVEN!

Even weer terug naar het natuurpark. Ze hadden er ook een klein museum waar ze uitleg gaven over de uitgravingen en over welke dino's ze veel hadden gevonden en eentje die speciaal was voor dit gebied. Toen ik uit gegeeked was, gingen we met onze gids weer terug naar Valle Fertile en hebben we de middag in de rivier gezeten. Nadat ik eerst weer een leger aan muggen gedood had en toen rustig kon gaan zitten. Mensen waarmee ik reis zijn zo blij met mij en ik ben blij met Deet die ik echt nieuw moet krijgen als Jim aankomt in Salta. Wat nog maar 3 weken duurt!! YEAY!

Nu zit ik in de bus naar Cordoba en begint mijn reis verder naar het noordoosten. Naar nog meer exotische dieren dus verwacht veel nerd verhalen en wikipedia linkjes :)

donderdag 12 maart 2015

Geen stroom....


Wat doe je als het stroom uitvalt en dus ook de wifi. Dan heerst er ineens stress.. Bijna dan. We hebben geen contact meer met de bewoonde wereld en ineens is dat blijkbaar erg..

Hoezo internet verslaafd.

Bij mij valt het nog wel mee.. Ik lees rustig mijn boek. Maar na 10 dagen op 1 plek te hebben gezeten begint dat ook te vervelen. De honden zijn minder interessant. Dus dan is de wifi en het contact hebben met de wereld ineens wel erg leuk. Maar dat kan niet...
Zo warm is het dus...

Verder is het wel erg leuk hoor! De Zwitserse meiden zijn leuk en we hebben veel lol. Behalve dat we ook nog veel werken en het druk hebben, nemen we ook riant pauze. Normaal hoef je maar 5 uur per dag te werken en wij werken er 10. Dus dat is wel ietsjes meer dan normaal. Dus we zijn ook redelijk gesloopt en dan is boek lezen, of in het onderhand vieze poedelbadje liggen, erg fijn.

Ook heb ik bij John (mijn baas) de app Night Sky geïnstalleerd. Dat is een app waarmee er word verteld door de app naar welke sterren je kijkt. De sterren zien er hier inderdaad anders uit. Wij hebben in NL noordelijk halfrond sterren en ik bij nu iets zuidelijker. En vooral zonder stroom is het heerlijk sterren kijken!

Ik ging mee Alpha Alpha snijden. Hier zit ik achterop een machine die uit de oudheid dateerd. En zonder zadel. Ik had de rest van de dag last van mijn kontje.

Vuurvliegjes! Die hebben we hier ook. Super tof! Ik ben als een jonge kat al achter meerdere aan gehuppeld en geprobeerd te vangen. Wat pas vanavond echt lukte. Jammer genoeg was deze stervende, dus iets te makkelijk prooi.


Vanochtend waren we vroeg op gestaan om naar Valle Grande te gaan. Dat is een canon hier in de buurt. Met mooie uitzichten. We moeten om 6u de bus hier vanaf de finca nemen (er gaan maar 3 bussen per dag...) en moesten om half 8 onze aansluiting hebben in de stad. Wat we net aan hadden gehaald. Deze bus doet namelijk alle boerderijen hier aan en dat duurt nogal lang.

We reden langzaam de canon in en zagen al een grote dam. Daarachter lag een groot meer. Jammer genoeg was voor de dam helemaal geen water in de rivier, die voor raften werd gebruikt. We waren om 9u op bestemming en we hadden honger. Tja... Er waren totaal 4 restaurantjes en eentje ging net open, maar had nog geen echt voedsel. Dus we ontbeten met crackers (volkoren!! Owww myyy dus dat zijn vezels! Alles is hier verder wit brood) en gingen erna op pad. We kwamen mooie miradors tegen tot we vol in de zon (met 35 graden) de canon niet meer zagen en alleen maar km weg voor ons, dezelfde weg maar terug. Toen we weer bij dezelfde kiosk (restaurant mag je het niet noemen) kwamen, mochten we wel een ijsje en gingen we zwemmen. Alleen had ik niets meegenomen. Het was nog nat van het poedelbadje van de dag ervoor.. Dus met hemd en maar hopen dat men mijn bridget jones achtige onderbroek niet erg vonden. Gelukkig was het een woensdag en geen vakantie. We waren dus de enige die zwommen.

Verder hebben we niet veel ondernomen. De tomaten staan op springen en moeten geslacht worden in de super stoere machine die er is. De bergen zout eroverheen (zongedroogde tomaten zijn zo lekker doordat er bergen zout overheen gaan, gezond he) en de zon in! Morgen moeten we 2 grote karren verwerken en de rest samenvoegen zodat we meer kwijt kunnen. Gelukkig krimpen de tomaten als ze droger worden, dan heb je weer wat meer ruimte.

Om er weer even een horror verhaal van te maken.. Een paar dagen geleden zat er een tarantula spin in de badkamer. Echt een mega ding! Niet eentje waar je je kat op afstuurt, want dit ding peuzelt je kat op! Het was geen tarantula, maar een grote spin..
Ook was er vandaag een mega groot insect in de kas. Eentje waar je ook je kat niet op afstuurt.. Het was ongeveer 15 cm groot, met vleugels die je hoorde klapperen! KLAPPEREN!! Brr... Geen wonder dat ik eergisteren opsprong voor een klein muisje die langs me heen liep. Ik dacht dat het minimaal een kleine teen eraf ging bijten, gelukkig was het een klein muisje die snel doorliep.

Daarnet een mooi project gezien. Sinds dat de Spanjaarden Zuid Amerika hadden ondekt, hebben ze hier last van de middenlandsezee vlieg. Die de gewassen aanvreet en gewoon niet heel leuk is. Ze hebben hier nu een project om de vlieg te klonen, ze steriel weer uit te zetten en we kwamen net de man tegen die ging tellen hoeveel van de steriele vliegen er zijn, geniaal plan! Ze hebben voor de duidelijkheid ook de vliegen maar een ander kleurtje gegeven. Ze zijn mocca in plaats van gewoon bruin en ze hebben aqua blauwe ogen. Ik vind het een super mooi project!




woensdag 4 maart 2015

Het regent in de woestijn

Het regent in de woestijn..
 
 
Nee echt! Ik ben nu in een van de droogste gedeeltes van Argentinië. De condors moeten hier boven de pampa's rond slingeren. Maar nu ik er ben is het groen en zit ik weer binnen omdat er een grote donderstorm voorbij trekt.
Ik ben nu tomaten aan het drogen. Wat ook niet erg goed gaat als het regent.
Maar gelukkig zijn er wat andere dingen te doen. Ik heb al onderdelen van wijntonnen in elkaar gezet en geschilderd. Toen het droog was is mij geleerd hoe ik tractor moet rijden en hij heeft mij hoofd tractor gemaakt (jaja). Behalve dat er door de regen schimmel op de tomaatjes zitten, is dit leven erg leuk!
Ze hebben hier 5 honden en 5 katten! 7 llama's en een ezel. Die ik eigenlijk leuker vind dat de llama.. Ze zijn gewoon onberekenbaar.. Wanneer gaan ze spugen??





Maar het regent dus, en John (de boer) baalt als een stekker! Net was er zo'n erge onweer dat wij dachten dat er een aardbeving was (wij is, 2 Zwitserse meiden en ik). De donder dreunde gewoon nog 30 seconden door! Heftig..

 
Ik ben hier dus lekker druk in meestal 30 graden en heb na 2 dagen al mijn eerste zonnesteek gehad. Al was het eerder omdat ik in de kas aan het werk was, waar het nog warmer was. Dus ik had last van een lage bloeddruk en viel bijna flauw.. Heerlijk die warmte! Dus na een kopje thee met extra suiker en wat zout (iew) ging het wel weer en ging ik (RUSTIG) verder met mijn bezigheden..

Oh in het weiland hebben ze een holenuil. Vet grappig uiltje die dus een hol maakt ipv in een boom zit. Ze vinden mijn aandacht niet zo leuk en vooral die van Negra de hond niet. Maar daar weerhouden wij ons niet van en Negra en ik gaan ze elke avond bekijken.

Gisteren ben ik meegegaan op jacht naar anti-allergie spullen. Want ik heb hier mega veel last. Ik dacht dat ik gewoon steeds verkouden was, maar nee.. De hooikoorts vind mij ook hier (duh.. Alleen maar groen gras om mij heen). Maar we gingen een rondje naar de stad rijden om allerlei spullen op te halen, waaronder ook mijn medicatie. Dus ik heb heerlijk gekeken uit de raam van het auto naar de finca's hieromheen..

En we maken de lekkerste gerechten met verse tomaatjes! Heerlijk zijn ze! Plus nu kan ik heerlijke tomatensoep maken (jorine, lees je dit ;) Al vallen de tomaten in nederland vast wel tegen vergeleken met hier. Dus weet ik niet of de soep zo lekker word als die ik hier had.. Maar we kunnen het altijd proberen.

Verder heb ik mega spierpijn en het reuze naar mijn zin!

Misschien komt er nu niet erg vaak een update, want ik denk dat jullie ook wel weten hoe ze zongedroogde tomaatjes maken.. Als je dat wel wilt, dan hoor ik het wel op Facebook..