On the road again!!

De tijd op de finca vloog voorbij. Het voelde als 3 dagen in plaats van 14. Heerlijk was het, hard werken en met de beestjes knuffelen. Dat laatste mis ik nu het meest.

We werden op het bus station afgezet en we kochten een ticket naar Mendoza. Overal zijn er in deze regio bodega's waar je wijn proeverijen kan doen. En ik had mezelf beloofd om de dag erna naar een dorpje net buiten Mendoza te gaan om een tourtje te doen.

Maar eerst Mendoza ontdekken. Ik had een super lieve CS host, die hopelijk in Juli naar Nederland komt, we hebben gepraat over wat ze het beste kon doen om haar reis een beetje structuur te geven en met welke bussen/vliegtuigmaatschappijen ze zou moeten vliegen. Daarna zijn we lekker de stad in gegaan en het was erg warm. In Mendoza hebben ze een gigantisch groot park waar het aanzienlijk koeler was en heeft ze mij haar hoogtepunten van de stad laten zien die onderweg er waren. Ik merkte aan mezelf dat ik het vooral een drukte vond en daardoor niet veel foto's had gemaakt van allerlei mooie dingen die je thuis niet hebt. Er waren ook zoveel mensen!

De dag erna had ik mijn wijntour dagje. Eerst wou ik wat spulletje naar huis sturen, maar nadat ik erachter kwam dat het mij 50 euro zou kosten, sleep ik de 1 kg aan spullen gewoon weer mee rond. Wat is nou 1 kg op 17... Ik hoop alleen niet dat het breekt, zou zonde zijn van onze nieuwe Starbucks mokken. Gelukkig had ik niet 3u in de rij gestaan in het postkantoor, omdat ik even voordrong om iets te vragen en ik gelijk verder geholpen werd en toch weer af zag van het versturen.

Maipu is een kleine dorpje, je gaat er per collectivo of per tram naartoe en je kan het zelf zo bont maken als je zelf wilt (zo ver de siësta het toe laat..). Ik kwam er om 1u aan en ging naar Bodega Lopez, hier moest je een reservering voor hebben. Ai.. Die had ik niet. Dus met mijn kaart in de hand ging ik lekker in de schaduw bekijken wat de eerst volgende zou zijn. Toen ik werd aangesproken in gebroken Spaans (ik kan al accenten herkennen, al spreek ik het zelf bijna niet. Maar Amerikanen spreken echt lelijk Spaans, de Grrrrrazzzzziiiiias ik echt te lelijk,, Duitsers spreken Spaans met een Duits accent en verder klinkt het frans spaans ook redelijk frans voor mij..). Dit was een koppel uit nieuw zeeland op zoek naar de fietsverhuur. Ik had zelf ook in mijn bedacht om een fiets te huren. Alleen viel mij de kosten voor het huren tegen en zij gingen het manana doen. Mijn host had gezegd dat alles ook goed kon per bus, dus ik op zoek naar de goede bus.

Dat was nog redelijk lastig. Toen ik dacht de goede halte had, zei de buschauffeur dat ik moest instappen en hij bracht mij gratis naar de goede halte (lief he!). Eindelijk kwam ik aan bij een bodega die open was, moest er vanaf de bushalte nog wel een km voor lopen, we kunnen niet alles hebben. Er zou gelijk een engelse tour beginnen, maar na de wijn proeverijen in Oregon en alle tours die ik al had gedaan, lieten ze mij alleen los. Ze hadden een schattig museum met allerlei ouderwetse dingen om wijn te maken en mooie tonnen waar de wijn in rijpte. Omdat ik ook al 6 km had gewandeld die dag mocht ik toch zeker wel 1 wijntje. Dat werden er twee, omdat de wijn die ik wou niet koud stond (zelfs rode wijn staat hier koud, maar ik wou een speciale Tramani en kreeg ik mijn tweede glas van het huis om een andere witte wijn te proeven. Ondertussen tikte de tijd door en de meeste bodega's sluiten om 6u (zij doen niet allemaal aan siësta). Wel had ik vriendjes gemaakt met een Amerikaans stel die per auto reisde en ik kreeg een lift van ze naar een andere bodega. Die dicht was. Ze hadden niets meer en het was blijkbaar een goede zomer voor ze geweest. Het stel was het nu zat, ze hadden nog geen lunch op en waren compleet verdwaald, ze vroegen of ik mee wou rijden naar Mendoza en ik dacht alleen dat ik nog 4 km moest lopen naar de tram of moeilijk moest zoeken naar de bushalte, dus ik accepteerde hun aanbod.

Ik zou best langer in Mendoza kunnen blijven hangen, maar ik had het op mijn heupen gekregen om naar San Augustin de Valle Fertil te gaan. Dit dorpje ligt in de bergen voor bij San Juan (dat is 7u bussen met overstap). Bij aankomst was het een stoffig dorpje, met overal dino's!!! Grote replica's, kleine replica's, schilderijen op de muren, plastic versies.. DINO's!!!! YEAH!! Dit was waarom ik de 7u extra had gemaakt! Ik ga een tour doen naar het nationale park in de buurt waar ze opgravingen doen en wat de Vallei van de Maan word genoemd. Alleen stond er wel in de brochure, het kan dat er door regen stukken weg, zijn weg gespoeld en er delen van het park dichtzijn.

Natuurlijk had het geregend. Maar dat drukte mijn pret niet. Nadat ik een stukje varen had gezien in een steen en de super mooie landschappen had bekeken. Guanaco's die weer in overvloed waren en onze gids die niet snapte dat ik telkens guanacooooo uitschreeuwde en al helemaal niet snapte waarom de twee oude vrouwtjes uit Buenos Aires met mij meededen na elke andere guanaco die ik zag (score!! Add here a pic of the young boy from 9gag). Ik had de guanaco's niet zo noordelijk verwacht. Over een km van 900 kom ik echte llama's tegen en mogelijk vicuna's. Het kleinere broertje van de guanaco en de iets grotere broer van de alpaca, die we ook mogelijk tegenkomen in Peru, LLAMA HEAVEN!

Even weer terug naar het natuurpark. Ze hadden er ook een klein museum waar ze uitleg gaven over de uitgravingen en over welke dino's ze veel hadden gevonden en eentje die speciaal was voor dit gebied. Toen ik uit gegeeked was, gingen we met onze gids weer terug naar Valle Fertile en hebben we de middag in de rivier gezeten. Nadat ik eerst weer een leger aan muggen gedood had en toen rustig kon gaan zitten. Mensen waarmee ik reis zijn zo blij met mij en ik ben blij met Deet die ik echt nieuw moet krijgen als Jim aankomt in Salta. Wat nog maar 3 weken duurt!! YEAY!

Nu zit ik in de bus naar Cordoba en begint mijn reis verder naar het noordoosten. Naar nog meer exotische dieren dus verwacht veel nerd verhalen en wikipedia linkjes :)